Een lange reis
Door: Sandra en Marloes
28 Augustus 2010 | Canada, Vancouver
Vrijdag 27 augustus is het zover…voor ons beide de eerste vakantiedag. Het grote moment van alle spullen in tassen doen en wegen is nu echt aangebroken. Waar we eerst nooit meer dan 13kg per persoon meenamen, hadden wij dit keer de grote vrees dat 46 kg voor 3 personen niet echt heel ruim was. Reizen met een dreumes brengt nu eenmaal een andere inpaktechniek met zich mee.
Alle spullen hadden we netjes verzameld en op ons bed geplaatst. Na de eerste keer inpakken bleek één van de tassen 6 kg te zwaar en moest alles worden uitgepakt en opnieuw op een andere manier in andere tassen worden ingepakt. Gelukkig bleven we in totaal netjes binnen de voorgeschreven hoeveelheid bagage. En alles wilde ook nog in één keer in de auto passen, een waar mirakel! Zeker wanneer je bedenkt: 2 meer dan volle backpacks; 1 zeer grote trolleytas; 1 rugzak; 1 sporttas; 1 laptoptas; 1 luiertas; 2 jassen en 2 fleecevesten.
Zaterdagochtend was het alweer vroeg dag voor ons. Om zeven uur stond de wekker zodat we de tijd hadden om voor 8.30h de laatste dingen te doen Maar toen Mike uiterst secuur om 8.30h voor de deur stond, waren we nog niet helemaal klaar. Gelukkig konden we om 9.00h vertrekken en waren we ruim op tijd op Schiphol. Hier konden we zonder stress rustig naar de incheckbalie gaan om ruim voor de grote drukte onze bagage in te laten checken.
Robin bleek wat lastig in te voeren in het systeem, zodat zij uiteindelijk dubbel ingecheckt stond. Dit mag natuurlijk niet, dus duurde het al met al behoorlijk lang voor dat alles in orde was. Oom Mike heeft zich van zijn beste kant laten zien door Robin bezig te houden en lekker even met haar te wandelen. Nadat alles in orde bleek te zijn, hebben we lekker nog even een kop koffie bij Starbucks gehaald, waarna we Mike hebben uitgezwaaid. ( we hopen dat beatstad een beetje droog en supergezellig is geweest!)
Keurig op tijd konden we bij de gate door de laatste controle en daarna door nar het vliegtuig. We kregen geen voorrang bij het boarden ondanks Robin, maar doordat Air Transat goed over het boarden heeft nagedacht verliep de hele procedure meer dan soepel. (het lijkt zo logisch…eerste de mensen achter in het vliegtuig te laten plaatsnemen en daarna de mensen vooraan pas.)
Het vliegtuig vertrok om 13.30h, precies zoals gepland. We zouden door tegenwind echter wel 30 minuten langer onderweg zijn. Tijdens de vlucht heeft Robin zich echt voorbeeldig gedragen. Veel lachen, veel eten, lekker appelsap drinken en zeer weinig slapen. Al met al heeft de vlucht 11,5 uur geduurd. Robin heeft twee keer kort gehuild en ca. één uur geslapen.
Het halfuur vertraging hebben we tijdens de vlucht weer ingelopen en na de tussenstop op Calgary waren we binnen een uur in Vancouver om 16.04h. (het is hier 9 uur vroeger)
Na het uitstappen hebben we ons bij de douane gemeld. Een zeer oplettende man die binnen vijf seconden vroeg of Robin een kind van ons beiden was. Toch fijn zo’n ‘open minded’ land! Snel de bagage opgehaald en daarna met de skytrain richting ons hotel (Sandman downtown). Helaas liep de skytrain voornamelijk ondergronds, waardoor Vancouver grotendeels voor ons verborgen bleef.
Wel hebben we al watervliegtuigen gezien en boomstammen drijvend op de rivier richting de fabrieken.
Het hotel was ca. 10 minuten lopen vanaf de trein. Wat goed te doen was met Robin in de draagdoek. Na het inchecken hebben nog snel even in het restaurant een heerlijke mediterrane hamburger (met geitenkaas en feta) gegeten en daarna Robin om 19.00h in bed gelegd. Zelf waren we ook erg moe dus om 20.30 gaan wij ook maar slapen. Zondag de eerste dag in Vancouver!
Alle spullen hadden we netjes verzameld en op ons bed geplaatst. Na de eerste keer inpakken bleek één van de tassen 6 kg te zwaar en moest alles worden uitgepakt en opnieuw op een andere manier in andere tassen worden ingepakt. Gelukkig bleven we in totaal netjes binnen de voorgeschreven hoeveelheid bagage. En alles wilde ook nog in één keer in de auto passen, een waar mirakel! Zeker wanneer je bedenkt: 2 meer dan volle backpacks; 1 zeer grote trolleytas; 1 rugzak; 1 sporttas; 1 laptoptas; 1 luiertas; 2 jassen en 2 fleecevesten.
Zaterdagochtend was het alweer vroeg dag voor ons. Om zeven uur stond de wekker zodat we de tijd hadden om voor 8.30h de laatste dingen te doen Maar toen Mike uiterst secuur om 8.30h voor de deur stond, waren we nog niet helemaal klaar. Gelukkig konden we om 9.00h vertrekken en waren we ruim op tijd op Schiphol. Hier konden we zonder stress rustig naar de incheckbalie gaan om ruim voor de grote drukte onze bagage in te laten checken.
Robin bleek wat lastig in te voeren in het systeem, zodat zij uiteindelijk dubbel ingecheckt stond. Dit mag natuurlijk niet, dus duurde het al met al behoorlijk lang voor dat alles in orde was. Oom Mike heeft zich van zijn beste kant laten zien door Robin bezig te houden en lekker even met haar te wandelen. Nadat alles in orde bleek te zijn, hebben we lekker nog even een kop koffie bij Starbucks gehaald, waarna we Mike hebben uitgezwaaid. ( we hopen dat beatstad een beetje droog en supergezellig is geweest!)
Keurig op tijd konden we bij de gate door de laatste controle en daarna door nar het vliegtuig. We kregen geen voorrang bij het boarden ondanks Robin, maar doordat Air Transat goed over het boarden heeft nagedacht verliep de hele procedure meer dan soepel. (het lijkt zo logisch…eerste de mensen achter in het vliegtuig te laten plaatsnemen en daarna de mensen vooraan pas.)
Het vliegtuig vertrok om 13.30h, precies zoals gepland. We zouden door tegenwind echter wel 30 minuten langer onderweg zijn. Tijdens de vlucht heeft Robin zich echt voorbeeldig gedragen. Veel lachen, veel eten, lekker appelsap drinken en zeer weinig slapen. Al met al heeft de vlucht 11,5 uur geduurd. Robin heeft twee keer kort gehuild en ca. één uur geslapen.
Het halfuur vertraging hebben we tijdens de vlucht weer ingelopen en na de tussenstop op Calgary waren we binnen een uur in Vancouver om 16.04h. (het is hier 9 uur vroeger)
Na het uitstappen hebben we ons bij de douane gemeld. Een zeer oplettende man die binnen vijf seconden vroeg of Robin een kind van ons beiden was. Toch fijn zo’n ‘open minded’ land! Snel de bagage opgehaald en daarna met de skytrain richting ons hotel (Sandman downtown). Helaas liep de skytrain voornamelijk ondergronds, waardoor Vancouver grotendeels voor ons verborgen bleef.
Wel hebben we al watervliegtuigen gezien en boomstammen drijvend op de rivier richting de fabrieken.
Het hotel was ca. 10 minuten lopen vanaf de trein. Wat goed te doen was met Robin in de draagdoek. Na het inchecken hebben nog snel even in het restaurant een heerlijke mediterrane hamburger (met geitenkaas en feta) gegeten en daarna Robin om 19.00h in bed gelegd. Zelf waren we ook erg moe dus om 20.30 gaan wij ook maar slapen. Zondag de eerste dag in Vancouver!
-
30 Augustus 2010 - 18:28
Elly:
Een prachtig verslag, meiden! Genoten! Thxs. -
31 Augustus 2010 - 07:23
Bregtje:
leuk verhaal! begrijp ik nou goed dat jullie geen buggy mee hebben genomen? dus Robin kan aan het eind van de reis ook hele afstanden lopen?
veel plezier daar en hou ons op de hoogte! -
31 Augustus 2010 - 10:51
Anoek:
Ha meiden, die buggy miste ik ook al! Kei veel plezier met z'n 3'tjes! -
31 Augustus 2010 - 13:25
Mike:
Hoi Dames, fijn dat jullie zo'n goede vlucht achter de rug hebben.
En vat die douane niet persoonlijk op, die worden getraind om zo te zijn :P.
Heel veel plezier de komende tijd! -
03 September 2010 - 21:54
Tim:
Canada, eh? Tell me all aboot it (zoals ze het daar zo mooi kunnen zeggen).
Tim
PS: Dus Robin was twee keer ingechecked? Had je haar dan niet beter als handbagage op kunnen geven...?
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
