Mea Sod, Myanmar en Mae Sariang
Door: Sandra en Marloes
22 Oktober 2005 | Thailand, Bangkok
Het internetten wordt wat moeilijker nu we in meer afgelegen gebieden komen. Maar we doen ons best!
Vanuit Sukhothai zijn we dus naar Mae Sod gegaan, een klein stadje aan de grens met Myanmar. We wilden een directe bus nemen maar dat bleek op het busstation niet mogelijk te zijn. Na veel gebel, enig thais geduld en vele besprekinkjes konden we de bus naar Tak nemen en daar overstappen op wat wij dachten een andere bus. Eenmaal in Tak aangekomen kwamen er twee mannetjes heel hard naar onze bus rennen en vroegen of we naar Mae Sod moesten. We werden haast meegesleurd om een kaartje te kopen en binnen 10 min. vertrok onze airco-minivan richting Mae Sod. Dit duurde nog 2h door prachtig berglandschap! Eindelijk echte bergen en natuur! We zijn gaan slapen in het Green Guesthouse, wat niet echt geweldig was.
Vanuit Mae Sod hebben we de volgende dag een dagtrip naar Myawadi (grensstadje in Myanmar) gemaakt. Wat een gedoe....
Eerst moesten we met een Sawngtheaw (soort meerpersoons pick-uptruck) naar de grens. Dit liep niet helemaal soepel met de betaling..ons briefje van 20 baht was niet goed genoeg ofzo, maar wij snapten er echt geen hout van. Uiteindelijk waren we bij de grens en zijn we eerst naar een thais marktje gegaan. Daarna naar de Thaise grenspost gegaan. De Douanebeambte verklaarde ons voor gek om voor 1 dag 500 baht p.p. te betalen en zei dat er niets was. Eigenwijs als we zijn, zijn we toch gegaan en het was een hele belevenis. De grenspost in Myanmar: Paspoorten inleveren en voorgesteld worden aan een gids. Wat een andere wereld in Myanmar met allemaal zandwegen en veel driewiel-taxifietsen. Onze gids heeft ons 2 tempels en een markt laten zien. Na vier uur waren we versleten en zijn teruggegaan.
De volgende dag zijn we met een Sawngtheaw naar Mae Sariang gegaan. Dit was een kleine hel, want de banken in dit soort busjes zijn van hout met een dun laagje foam wat je niet voelt. Dus na 6 uur in dit ding waren onze billen enorm beurs. Maar de uitzichten waren het zeker waard. We zijn langs de grens door prachtige landschappen gereden en hebben traditionele bergstam-mensen gezien. Er waren onderweg veel politieposten, maar we hoefden nergens ons paspoort te laten zien.
Vandaag een lekker rustdagje (met uitzicht vanaf ons terras op een prachtige rivier met bergen er achter) en morgen weer verder. Dit keer richting Mae Hong Son, misschien gaan we hier een trekking in de jungle maken.
Vanuit Sukhothai zijn we dus naar Mae Sod gegaan, een klein stadje aan de grens met Myanmar. We wilden een directe bus nemen maar dat bleek op het busstation niet mogelijk te zijn. Na veel gebel, enig thais geduld en vele besprekinkjes konden we de bus naar Tak nemen en daar overstappen op wat wij dachten een andere bus. Eenmaal in Tak aangekomen kwamen er twee mannetjes heel hard naar onze bus rennen en vroegen of we naar Mae Sod moesten. We werden haast meegesleurd om een kaartje te kopen en binnen 10 min. vertrok onze airco-minivan richting Mae Sod. Dit duurde nog 2h door prachtig berglandschap! Eindelijk echte bergen en natuur! We zijn gaan slapen in het Green Guesthouse, wat niet echt geweldig was.
Vanuit Mae Sod hebben we de volgende dag een dagtrip naar Myawadi (grensstadje in Myanmar) gemaakt. Wat een gedoe....
Eerst moesten we met een Sawngtheaw (soort meerpersoons pick-uptruck) naar de grens. Dit liep niet helemaal soepel met de betaling..ons briefje van 20 baht was niet goed genoeg ofzo, maar wij snapten er echt geen hout van. Uiteindelijk waren we bij de grens en zijn we eerst naar een thais marktje gegaan. Daarna naar de Thaise grenspost gegaan. De Douanebeambte verklaarde ons voor gek om voor 1 dag 500 baht p.p. te betalen en zei dat er niets was. Eigenwijs als we zijn, zijn we toch gegaan en het was een hele belevenis. De grenspost in Myanmar: Paspoorten inleveren en voorgesteld worden aan een gids. Wat een andere wereld in Myanmar met allemaal zandwegen en veel driewiel-taxifietsen. Onze gids heeft ons 2 tempels en een markt laten zien. Na vier uur waren we versleten en zijn teruggegaan.
De volgende dag zijn we met een Sawngtheaw naar Mae Sariang gegaan. Dit was een kleine hel, want de banken in dit soort busjes zijn van hout met een dun laagje foam wat je niet voelt. Dus na 6 uur in dit ding waren onze billen enorm beurs. Maar de uitzichten waren het zeker waard. We zijn langs de grens door prachtige landschappen gereden en hebben traditionele bergstam-mensen gezien. Er waren onderweg veel politieposten, maar we hoefden nergens ons paspoort te laten zien.
Vandaag een lekker rustdagje (met uitzicht vanaf ons terras op een prachtige rivier met bergen er achter) en morgen weer verder. Dit keer richting Mae Hong Son, misschien gaan we hier een trekking in de jungle maken.
-
22 Oktober 2005 - 08:45
Hans:
Goede oefening voor de billen. Daar kan geen trilplaat tegen op. -
22 Oktober 2005 - 12:11
Michel Van Der Wielen:
;)
BLUB
niet te geloven dat die bootjes uit een eerder bericht zonder te zinken de finish hebben gehaald.
Het herfstweer is hier nu echt begonnen met veel regenen onweer. BAH
Greet is ontstuimig en Michel heeft hierdoor geen zin. :0
Knuffels!!!!!!!!!!!!!!!
Greet van Eerd
x -
22 Oktober 2005 - 18:22
Henk En Ria:
Maken jullie van elk vervoersmiddel ook een foto. En eigenwijs, we hadden niets anders verwacht. Jullie reis is in ieder geval ook spannend.
Groetjes van ons. -
22 Oktober 2005 - 21:50
Wil Mol:
Hallo,
Ik had nooit achter jullie gezocht dat jullie zo avontuurlijk waren.
Doen jullie al die uitstapjes met z'n tweetjes of gaan er nog andere toeristen mee ?
Geniet nog maar veel, maar wees wel voorzichtig.
Groetjes ( van een bezorgde tante)
Generatiekloof ??? -
23 Oktober 2005 - 09:21
Oma En Opa Van 't Hul:
we hebben net de laatste mail gelezen en de prachtige foto's gezien. Oma is jaloers dat jullie dit allemaal meemaken, dat had ze ook wel gewild toen ze jong was. Maar helaas moeten wij het met het Kampereiland doen. Fijn dat jullie dit allemaal meemaken. Pas goed op elkaar en al vast gefeliciteerd met de verjaardag van Sandra. Een dikke zoen van opa en oma. -
23 Oktober 2005 - 18:01
Astrid:
Nou meiden,
jullie hebben al weer een hele trip achter de rug. Dat jullie dat gewoon durven??? Ik krijg er toch een raar gevoel in mijn buik van. Aan de andere kant zou ik toch best als lief klein muisje willen meereizen. Tot het volgende verslag
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
